Fransızca - Türkçe çeviri (v1.4 yeni)
?Fransızca
Après avoir entendu les paroles des capitaines et de messire le baile*,
qui voulaient à tout prix que les marchandises soient sur les galères, l’em
pereur se réunit avec ses barons pour tenir conseil tous ensemble, et, après
avoir beaucoup discuté entre eux, l’empereur, d’un air affligé, répondit
avec beaucoup de respect à messire le baile* et aux deux capitaines :
«Magnifique baile* et vous, magnifiques capitaines, je suis bien
conscient que, dès que vous aurez vos marchandises à bord de vos galères,
vous partirez une nuit et vous vous en irez avec Dieu, en me laissant seul
contre l’armée du Turc Mehmed Bey, mon perfide ennemi, que l’on
attend d’un jour à l’autre et qui veut attaquer mon Empire par mer et par
terre avec toute la puissance dont il disposera. »
Les capitaines des galères répondirent : « Empereur sérénissime, nous
vous promettons sur l’honneur des Vénitiens, sur nous et nos têtes, que, une
fois chargées nos galères, jamais nous ne partirons de votre portdeConstan
tinople, sauf si votre majesté nous en donnait la permission, ou bien si nous
recevions l’ordre de partir de la part de notre Seigneurie de Venise.»
À ces paroles l’empereur répondit en disant: «Toi, capitaine des
galères grosses, vos marchandises ne sont-elles pas plus sûres dans ma ville
qu’à bord de tes galères ? Mais, en vérité, je vois très bien que tu fais tout
cela dans le but de t’échapper une nuit et de me laisser seul, malheureux et
plein de chagrin, avec le perfide Turc, mon ennemi juré. »
En conclusion, l’empereur refusa l’autorisation de charger les mar
chandises sur les galères jusqu’à ce que le capitaine des galères grosses ait
juré de ne pas partir sans avoir reçu au préalable sa pleine permission :
ainsi, le capitaine prêta serment de ne jamais partir sans la permission de
sa majesté, après quoi l’empereur donna l’autorisation à tous les mar
chands de charger les marchandises sur nos galères, et de décharger, à
notre gré, comme si nous étions dans notre propre pays. […]
Arrivée du Génois Giovanni Giustiniani Longo et fuite de sept navires
Toujours en ce 00 janvier, arriva à Constantinople le Génois Giovanni
Giustiniani, corsaire d’un navire d’environ mille deux cents tonneaux00,
Türkçe
Kaptanların ve haciz memurunun* sözlerini duyan imparator, malların her ne pahasına olursa olsun kadırgalara yüklenmesini istiyordu.
İmparator, baronlarıyla birlikte bir toplantı yapmak üzere toplandı ve aralarında uzun uzun konuştuktan sonra, imparator, sıkıntılı bir tavırla haciz memuruna ve iki kaptana büyük bir saygıyla şu yanıtı verdi:
"Muhteşem haciz memuru* ve siz muhteşem kaptanlar, mallarınızı kadırgalarınıza yükler yüklemez bir gece ayrılıp Tanrı yolunda gideceğinizi ve beni, her an beklenen ve tüm gücüyle denizden ve karadan imparatorluğuma saldırmak isteyen hain düşmanım Türk Mehmed Bey'in ordusuna karşı yalnız bırakacağınızı çok iyi biliyorum. "
Kadırga kaptanları şu yanıtı verdiler: "En Yüce İmparator, size söz veriyoruz Venediklilerin onuru ve başımız üzerine olsun ki, kadırgalarımız yüklendikten sonra, Majesteleri bize izin vermedikçe veya Venedik Lordluğumuzdan ayrılma emri almadıkça, Konstantinopolis limanınızdan asla ayrılmayacağız."
İmparator bu sözlere şöyle karşılık verdi: "Ey ağır kadırgaların kaptanı, mallarınız kadırgalarınızda olduğundan daha mı güvende?
Ama gerçekte, bütün bunları bir gece kaçıp beni mutsuz ve kederli bir halde, yeminli düşmanım hain Türk ile baş başa bırakmak amacıyla yaptığınızı çok iyi görüyorum. »
Sonuç olarak, imparator ağır kadırgaların kaptanıTam iznini almadan
ayrılmayacağına yemin edene kadar malların kadırgalara yüklenmesine izin vermedi:
Böylece kaptan, Majestelerinin izni olmadan asla ayrılmayacağına yemin etti,
bunun üzerine imparator tüm tüccarlara malları kadırgalarımıza yükleme ve kendi ülkemizdeymiş gibi
istedikleri zaman boşaltma izni verdi. […]
Cenevizli Giovanni Giustiniani Longo'nun varışı ve yedi geminin kaçışı
Yine 00 Ocak'ta, yaklaşık 0.000 tonluk bir geminin korsanı olan Cenevizli Giovanni Giustiniani Konstantinopolis'e vardı.